Komedi tiyatrosu

tarafından **DjMaHurGözLüm** Çarş. Haz. 03, 2009 6:55 am

Kişilerin,olay ve âdetlerin gülünç,eglendirici,yönlerini göstermek amaciyla ders vermeyi ve hoşça vakit geçirtmeyi hedef edinen tiyatro çeşididir.
Dalkavukluk (çıkar sağlamak için birine aşırı saygı gösteren kimse), korkaklık, cimrilik, dalgınlık, ukalalık gibi insanlar için birer kusur olan huy ve alışkanlıklar dev aynasında büyütülerek ve abartılarak seyirciyi güldürecek tarzda sahneye konulur. Bu kusurlar derece derece pek çok insanda bulunduğundan bir bakıma seyirciyi kendi kendine güldürmüş olur. Böylece seyirciye ince bir ders vermek istenir.
Komedilerde de konu, çevre, zaman birliği (üç birlik kuralı)benimsenmiştir. Konuları günlük hayattan alınan komedilerde kahramanlar rasgele kişilerdir. Çevre belli bir yerdir. Trajedilerin aksine kaba şakalar,kelime oyunları, kötüleyici imalar önemli yer tutmuştur.Molier'in komedileri üslup bakımından daha topludur.

Türk tiyatrosunda yeni klasik tarzda ilk oyun..

Hazırcevap kahramanlar, laf cambazı oyuncular, zekaya dayanan, hep bir fikir ifade eden diyaloglar, kinaye dolu konuşmalar..
Tiyatroda hiçbir oyunda bu kadar iğneleme, taşlama, sataşma görülmedi..
AB yandaşlarının da en az AB karşıtları kadar izlemesi gereken bir oyun.

Komedi tiyatrosunun sahneye konulacak ilk oyunu Shakespeare'in bugüne dek gözden kaçmış, tiyatro için önemli sayılacak bir buluşunu temel alıyor. "Tiyatronun asıl amacı dünyaya ayna tutmaktır" diyen bu büyük yazarın, "Komedinin amacı çağımız insanlarındaki kusurları ortaya sermektir" diyen Moliere'in tiyatro anlayışlarına uygun bir nitelik taşıyor. Onların belagattan uzak üsluplarını yeniden canlandırıyor, kurgu ve harekete dayanıyor. Cesaretiyle ise sahnelerimizi sarsma iddiasını taşıyor. Bu yolla ölmekte olan tiyatromuzun hayatını kurtarma ve onu tekrar eski parlak günlerine döndürme hedefini güdüyor.

TANRISAL KOMEDİ

İnsanın ne kadar iyi olursa olsun öldükten sonra bile kurnazlıktan vazgeçmediğini, her türlü entrikayı çevirebileceğini, iyi ruhların da cehenneme atılabileceğini gösteren, ölüm sonrası yolculuğu eğlenceli hale getiren, tiyatroda kurgunun ne olduğunu göstermesi bakımından önemli, zebaniler, melekler, şeytanlarla dolu, Tanrı'nın da arada bir kendini belli ettiği, şaşırtıcı, felsefi, olağanüstü bir komedi. Bu güldürü her ne kadar Dante'nin klasik eserinin ismini taşısa da bir uyarlama değildir; kurgusu, konusu, kişileri bakımından farklıdır, hiçbir alıntı taşımamaktadır. Ama Dante'nin eserinin düzeyine ulaşmaya çalışan, ona benzeyen bir güldürü olmak iddiasındadır.

'ARAF'
Birinci Perde
Mezar
İkinci Perde
Araf

'CEHENNEM'
Birinci Perde
Cehenneme giriş
İkinci Perde
Cehennem

'CENNET'
Tek perdelik komedi
"Komedide entrika, oyunun iskeletini, kurgu bu iskeleti bir arada tutan eklem yerlerini temsil eder. Oyunun özü, eserin ruhu olurken, diyaloglar bu iskeleti saran bedeni olurlar. Entrika, komediye hareket kazandırır; kurgu ise bu hareketin belli yönde seyretmesini sağlar. Her şeyi derli toplu tutarak oyunun dağılmasını önler. Ancak böylesi oyunlar izleyicinin dikkatini bir noktada tutmayı başarır. Çünkü ancak o zaman, her şey ahenk içinde bir arada bulunur, ilgi çekmenin tek koşulu budur.."

"İnanıyorum ki, bu oyun bu tarife uygun düşen eserlerden biri olacaktır. Özellikle yönetmenine düş gücünü sergilemesi bakımından büyük imkanlar sunacaktır. Eğer bir trajedi, dram olsaydı ilgi çekmezdi, bence tüm çekiciliği komedi olmasında. Cüreti ona Tanrı katında geçen bir güldürü olma sıfatını kazandırıyor. Kimi yerde Shakespeare'den bu yana, onun üslubuna en çok yaklaşan bir üslup sergiliyor. Dogmaların insandan beklentileriyle insanın asli yapısının birbiriyle nasıl uyuşmadığını, çatıştığını, bundan nasıl bir komedinin doğduğunu gösteriyor. Böylece dünyanın her yerinde sahnelenebilecek bir oyun ortaya çıkıyor."

Kişilerin,olay ve âdetlerin gülünç,eglendirici,yönlerini göstermek amaciyla ders vermeyi ve hoşça vakit geçirtmeyi hedef edinen tiyatro çeşididir.
Dalkavukluk (çıkar sağlamak için birine aşırı saygı gösteren kimse), korkaklık, cimrilik, dalgınlık, ukalalık gibi insanlar için birer kusur olan huy ve alışkanlıklar dev aynasında büyütülerek ve abartılarak seyirciyi güldürecek tarzda sahneye konulur. Bu kusurlar derece derece pek çok insanda bulunduğundan bir bakıma seyirciyi kendi kendine güldürmüş olur. Böylece seyirciye ince bir ders vermek istenir.

Komedilerde de konu, çevre, zaman birliği (üç birlik kuralı)benimsenmiştir. Konuları günlük hayattan alınan komedilerde kahramanlar rasgele kişilerdir. Çevre belli bir yerdir. Trajedilerin aksine kaba şakalar,kelime oyunları, kötüleyici imalar önemli yer tutmuştur. Molier’in komedileri üslup bakımından daha topludur.

Komedi çeşitleri: Her zaman ve her yerde rastlanan insan kusurlarını belli tiplerde göstererek gülünç eden komedilere “karakter komedi”, belli bir toplumu ve ya bütün insanlığı alarak bozuk ve aksak yanlarını hicveden komedilere “töre komedisi”, edebi hicvin sahneye uygulanmış şekline “yergi komedisi”, bir derinliği olmayan, sırf güldürmek için yazılan komedilere de “entrika komedisi” denir.